Participatiewet
De in 2015 ingevoerd Participatiewet die de bijstand, de Wajong en de Sociale werkvoorziening samenvoegt tot één sociaal vangnet, heeft niet het juiste resultaat opgeleverd. De wet biedt mensen niet de juiste kansen en maatwerk is binnen de regels bijna niet mogelijk. Daarnaast is de wet te veel gebaseerd op controle, wantrouwen en het bieden van een tegenprestatie. Mensen die een bijstandsuitkering krijgen, moeten al hun inkomsten opgeven, of het nu om een tas boodschappen of een bioscoopkaartje gaat. Dit kan worden ingehouden op hun uitkering. De bijstandswet is zo streng en de opsporing en handhaving dringt zover in het privéleven door, dat mensen bang worden voor de overheid die ze zou moeten helpen. Hier speelt ook mee dat de werkdruk en personeelstekorten bij de controleurs groot is, waardoor maatwerk onmogelijk wordt.
Wat GroenLinks betreft, gaan we in de basis uit van vertrouwen in de burger. We leggen mensen in de bijstand daarom minder regels op en laten ze gemakkelijker iets bijverdienen. We maken ruimte voor menselijker beleid en uitzonderingen. Mensen met een bijstandsuitkering moeten een schenking van maximaal honderd euro per maand gewoon kunnen accepteren, zonder consequenties. Dit geeft familie en vrienden van mensen in de bijstand, de mogelijkheid om te helpen. Daarnaast lobbyen we bij het Rijk om de participatiewet landelijk te hervormen en bijvoorbeeld de kostendelersnorm aan te passen.
Vast werk en basisbanen
Iedereen die kan en wil werken, moet kunnen werken. Wij zetten erop in dat zoveel mogelijk mensen passend betaald werk kunnen doen en stimuleren vaste contracten waar dat kan. Werk is meer dan inkomen: het geeft zelfvertrouwen, zekerheid en sociale contacten. Er is een groep mensen die niet of niet makkelijk aan een baan komt. Het gaat hierbij veelal om oudere en langdurig werklozen en mensen met een arbeidsbeperking. GroenLinks investeert in het scheppen van werk voor deze groepen en maakt experimenten met basisbanen mogelijk.
Bij vaste werkzaamheden horen vaste banen. Die geven mensen bovendien meer zekerheid over hun inkomen. Als het aan GroenLinks ligt, geven de gemeente en alle organisaties waar ze mee samenwerkt zelf het goede voorbeeld. Ook van werk dat de gemeente uitbesteedt moet duidelijk zijn wat de arbeidsvoorwaarden van de werknemers zijn.
Er is een toename van loonongelijkheid tussen hoog- en laagopgeleiden. De toenemende digitalisering biedt kansen aan hogeropgeleiden, maar pakt nadelig uit voor middelopgeleiden. Zij moeten steeds vaker genoegen nemen met een baan onder hun kwaliteiten, wat gepaard gaat met concurrentie met de lageropgeleiden en een lager loon. We bieden deze mensen daarom voldoende ruimte om zich bij- of om te laten scholen om deze baanpolarisatie tegen te gaan.

Armoede uitbannen
In Nederland leven ruim 1 miljoen mensen onder de armoedegrens. In Capelle is dat aantal relatief nog hoger. Eén op de vijf kinderen groeit in Capelle op in armoede. Armoedebestrijding moet daarom integraal en op maat aangepakt worden. Voor GroenLinks is dat goede preventie, schuldsanering en het bieden van nazorg. Maar ook een integrale aanpak in combinatie met gezondheidszorg en onderwijs is belangrijk. Geldzorgen maken mensen ziek. Pas wanneer schulden en geldzorgen opgelost zijn, kunnen mensen de concentratie opbrengen om te re-integreren en een zorgtraject succesvol te doorlopen. Daarom moeten minimaregelingen toegankelijk en ruimhartig zijn. Voorkomen dat gezinnen financieel in de problemen komen, is niet alleen socialer, het is ook goedkoper.
Het aanvraagproces voor minima- en kindregelingen moet eenvoudiger (te begrijpen) zijn. Dat geldt ten eerste voor de communicatie: brieven moeten voor iedereen begrijpelijk zijn, bijvoorbeeld ook voor migrantengroepen en laaggeletterden. Sociale regelingen voegen we samen. Minimaregelingen kunnen met een enkele procedure worden aangevraagd en zo mogelijk automatisch worden verstrekt. Dit moet jaarlijks makkelijk verlengd kunnen worden. Er komt één aanvraagformulier voor alle regelingen: een snelloket. Bovendien wordt het gebruik van armoederegelingen bevorderd door gerichte communicatie naar degenen die ervoor in aanmerking komen. We willen dat het ‘niet-gebruik’ van regelingen door burgers de komende jaren met minimaal 25% daalt ten opzichte van de huidige situatie.
We voorkomen dat mensen boete op boete krijgen. Dit zorgt alleen maar voor grotere geldzorgen. Een boete niet kunnen betalen is iets anders dan een boete niet willen betalen. Ook voorkomen we huisuitzettingen te allen tijde. We zorgen er verder voor dat Capelse gezinnen met lage inkomens gratis gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer of de beschikking krijgen over een fiets.
Het toeslagenschandaal – waarbij ouders door de Belastingdienst onterecht als fraudeur werden aangewezen – kent in Capelle relatief veel slachtoffers. De gemeente ondersteunt al waar mogelijk, maar hulp en compensatie vanuit de landelijke overheid duurt lang en de communicatie is moeizaam. Vooruitlopend op de landelijke tegemoetkoming helpt Capelle de ouders door hun schulden kwijt te schelden.